ای پـاسخ بی‌چـون و چـرای هـمۀ ما            اکـنـون تـویی و مسـئـلـه‌های همۀ ما

کو آنکه در این خاک، سفرکرده ندارد            سخـت است فـراق تـو بـرای همۀ ما

ای گـریۀ شب‌های مناجات من از تو            لـبـخـنـد تــو آمــیـن دعـای هـمـۀ مـا

تنها نه من از یاد تو در سوز و گدازم            پیـچـیـده در این کـوه صـدای همۀ ما

ای ابر اگر از خانـۀ آن یـار گـذشتی            با گـریه بـزن بـوسـه به جای همۀ ما

ما مشق غم عشق تو را خوش ننوشتیم            امـا تو بکـش خـط به خـطای همۀ ما

گر یاد تو جرم است غمی نیست که عشق است            جـرمی که نـوشـتـند به پـای هـمۀ ما

در آتش عشق تو اگر مست نسـوزیم            سـوزانـده‌ شـدن بـاد سـزای هـمـۀ ما